از شناخت تا درمان افسردگی کودکان و نوجوانان + صوت
تاریخ انتشار: ۲۱ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۹۴۲۰۴
اگر فرصت خواندن این مطلب را ندارید ، خلاصه آن را اینجا بشنوید:
این اتفاق ممکن است باعث شود حتی هنگام انجام فعالیت‌های مورد علاقه‌شان، احساس شادی نداشته باشند اما اگر این روند پس از مدتی سیر کاهشی پیدا نکند، می‌تواند نگران کننده و مشکوک به افسردگی باشد.
افسردگی همان غم و ناراحتی نیست!
افسردگی یک اختلال خلقی است که باعث می‌شود غم و اندوه و علائم مرتبط با آن پس از یک رویداد سخت، روندی طولانی‌تری نسبت به حد معمول و طبیعی پیدا کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کودکان می‌توانند درگیر افسردگی باشند و این موضوع را می‌توان در طول مدت زمان غم آنها متوجه شد که اگر بیش از ۲ هفته زمان ببرد، می‌تواند شک برانگیز باشد.
کودکان و نوجوانان ممکن است همیشه نتوانند احساسات خود را به درستی توصیف کنند یا حتی ممکن است از صحبت کردن درباره احساساتشان با دیگران خودداری کنند. با این حال برخی از علائم افسردگی می‌تواند نشانه بروز این اختلال باشد.
علائم شایع افسردگی در کودکان و نوجوانان
۱_ غمگینی، زودرنجی و بی‌حوصلگی بیش از اندازه
۲_ لذت بخش نبودن فعالیت‌هایی که در گذشته از انجامشان خوشحال می‌شدند
۳_ ترجیح تنهایی به وقت گذرانی با دوستان
۴_ اختلال در خواب
۵_ اختلال در تمرکز
۶_ اختلال در هدف گذاری
۷_ برهم خوردن توازن وزن و خوراک
۸_ کم حرفی و عدم توانایی در برقرار کردن ارتباط چشمی
۹_ صرف زمان بیش از حد در فضای مجازی
۱۰_ عدم انگیزه لازم و کافی برای فعالیت‌های روزمره
۱۱_ احساس بی‌ارزشی
۱۲_ عدم توجه به وضعیت ظاهری
۱۳_ ناامیدی از آینده
۱۴_ درگیری با اعتیاد
افسردگی در نوجوانان چقدر شایع است؟
افسردگی یکی از شایع‌ترین اختلالات در میان کودکان و نوجوانان بوده و میزان آن در سال‌های اخیر افزایش چشمگیری داشته است. طبق نظر کارشناسان این حوزه، حدود ۲ تا ۳ درصد از کودکان ۳ تا ۱۱ سال درگیر اختلال افسردگی هستند. با اینکه آمار ذکر شده مقدار زیادی نیست اما ابتلا کودکان در این سن به افسردگی بسیار نگران کننده است و می‌تواند عواقب جدی را به دنبال داشته باشد.
افسردگی انواع مختلفی دارد و ممکن است در هر فرد، به شکل متفاوتی بروز کند. در ادامه به شرح انواع این اختلال می‌پردازیم:
۱_ افسردگی اساسی
متخصصان این حوزه زمانی تشخیص افسردگی اساسی را می‌دهند که حداقل ۵ علامت افسردگی طی ۲ هفته یا بیشتر در فرد دیده شده باشد. این نوع از افسردگی می‌تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد اما تمام افراد درگیر با افسردگی اساسی، در مدیریت زندگی روزمره‌شان دچار مشکل هستند.
۲_ افسردگی مداوم
این نوع از افسردگی شدت کمتری دارد و کودکان مبتلا به آن بهتر می‌توانند فعالیت‌های روزانه خود را مدیریت کنند. با این حال باز هم در شرایطی، کنترل محیط را از دست می‌دهند و اغلب احساس غم می‌کنند. معمولا اگر علائم بیش از یک سال طول بکشد، پزشک تشخیص اختلال افسردگی مداوم می‌دهد. کودکان درگیر با این نوع از افسردگی ممکن است همزمان افسردگی اساسی هم داشته باشد.
پس از تایید افسردگی فرزندتان توسط پزشک متخصص، چند کار به عهده والدین است که با انجام آنها می‌توانند به بهبود حال فرزندانشان کمک کنند.
۱_ صحبت کردن با فرزندان
سعی کنید مستقیما با فرزندتان در مورد احساساتشان صحبت کنید و بدون قضاوت حرف‌هایشان را بشنوید. آنها را تشویق کنید تا احساسات درونی‌شان را با شما در میان بگذارند. بیشتر کودکان و نوجوانان علاقه‌ای به مطرح کردن احساساتشان ندارند اما اگر مستقیما با آنها صحبت کنید، ممکن است صادقانه پاسخ دهند. توجه داشته باشید که اگر علائم ذکر شده بیش از ۲ هفته تداوم پیدا کرد، با صرف نظر از آنچه فرزندتان بیان کرده است، باید با پزشک مشورت کنید.
۲_ از متخصص کمک بگیرید
پزشک در مرحله اول می‌تواند به تایید اختلال افسردگی فرزند شما کمک کند. آنها با طرح پرسشنامه‌ها و تکنیک‌هایی متناسب با سن مراجع، متوجه شرایط روحی و احساسات کودک شما می‌شوند و می‌توانند با آنها صحبت کنند. هر ساله افراد ۱۲ تا ۲۱ ساله که درگیر اختلال افسردگی هستند، روانشناسی و غربالگری می‌شوند چرا که امروزه عامل اصلی خودکشی رایج در میان نوجوانان، افسردگی شناخته می‌شود.
۳_ حمایت از فرزندان
با اینکه درمان‌های تجویز شده توسط پزشک تاثیر قابل توجهی در روند بهبود فرزند شما دارد اما در کنار برنامه‌هایی که پزشک دستور داده است، حمایت خانواده نیز تاثیر به سزایی در بهبود عملکرد درمان‌ها دارد چرا که ممکن است طی عمل به تجویزهای پزشک، فرزند شما به سرعت نتیجه نگیرد و از ادامه درمان دست بکشد. در این موقعیت می‌توانید با یادگیری برخی رفتارهای درست، در این فرآیند کمک کننده باشید.
چه کاری از دست والدین برمی‌آید؟
۱_ به فرزندتان شرح دهید که حس ناامیدی از علائم افسردگی است و در عالم واقع وجود ندارد.
۲_ برایش توضیح دهید که بهتر است به جای تمرکز بر نقاط ضعفی که نیاز به تقویت دارد، روی نقاط قوتش تمرکز کند و او را همواره به تداوم این کار تشویق کنید.
۳_ او را تشویق به انجام کارهای خلاقانه، معنادار و فیزیکی کنید.
۴_ آنها را تشویق کنید تا به پوشیدن لباس مناسب، خواب کافی و مصرف غذاهای مغذی توجه کند.
پیشگیری از خودکشی و رعایت نکات ایمنی
برای هر خانواده‌ای، حتی تصور اینکه فرزندشان قصد صدمه زدن به خودش را داشته باشد، بسیار هولناک است. اما اگر فرزند شما احساس افسردگی می‌کند، والدین وظیفه دارند، موارد ایمنی را در خانه رعایت کنند که تا زمان بهبود فرزندشان، از هر گونه آسیب احتمالی جلوگیری شود.
منبع: کودک سالم
ترجمه و صوت: تکتم شریفی نژاد-خبرنگار تحریریه جوان قدس
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: افسردگی کودکان افسردگی کودکان و نوجوانان اختلال افسردگی افسردگی اساسی فرزند شما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۹۴۲۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا آمار خودکشی پزشکان بالا رفته؟ / این طبقه مانند گذشته نزد مردم محترم نیست
سیدمحمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی می‌گوید: «هیچ‌وقت نمی‌توان گفت، یک نفر به چه علت اقدام به خودکشی کرده است. قطعا عوامل زیادی در این موضوع نقش دارند، اما به‌طور کلی مسائلی در جامعه پزشکی وجود دارد که ممکن است تشدیدکننده عوامل شخصی فرد شود.» به نوشته روزامه دنیای اقتصاد، او معتقد است:«زمانی رشته پزشکی، رشته بسیار محبوبی بود و موقعیت مالی خوبی هم داشت. پزشک با مداوا کردن بیمار حس خوبی پیدا می‌کرد و از جایگاه مطلوبی بهره‌مند می‌شد، اما متاسفانه در چند دهه اخیر مشکلات مالی بیشتر شده است. پزشکان معمولا به دلیل شرایط شغلی از نظر خانوادگی و عاطفی حساس‌تر می‌شوند و از سوی دیگر بیداری‌های مکرر فرد را به‌شدت آسیب‌پذیر می‌کند.» میرخانی با بیان مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار روی خودکشی پزشکان می‌گوید: «یکی دیگر از عوامل، سختی کار است که وقتی با ناکامی‌های پزشکی روبه‌رو شود، فرد را دچار ناراحتی عمیق می‌کند. از سوی دیگر بحث برخوردهای خشن بیمار و خانواده‌های بیمار با پزشک است. چون موقعیت پزشکان در چند سال گذشته افت کرده است. در بسیاری مواقع خانواده خیلی از بیمارهایی که فوت کردند؛ پزشک را مقصر جلوه می‌دهند. خانواده بیمار معمولا بدون هیچ بررسی برخوردهای خشن نسبت به پزشک معالج اعمال می‌کنند. مواردی دیده شده که حتی به پزشکان حمله کردند یا آنها را با چاقو زدند. به‌طور کلی میزان امنیت پزشکان پایین آمده است.» او یکی دیگر از عوامل موثر بر حال کنونی پزشکان را محیط پادگانی بیمارستان‌ها عنوان می‌کند: «این موضوع به خصوص در مورد رزیدنت‌ها صدق می‌کند. آنها گاهی ۷۲ ساعت نمی‌توانند بخوابند و این شرایط به‌شدت خطرناک است. معمولا این شرایط آنها را دچار افسردگی می‌کند و نیاز به درمان دارند، اما گاهی وقت‌ها این درمان به موقع انجام نمی‌شود. شاید باورش سخت باشد، اما یک پزشک ممکن است تنها فرصت خوابیدن و حمام رفتن را پیدا کند و بیشتر وقت‌ها مشکلاتش لاینحل باقی می‌ماند.»
پیش از این، علی سلحشور، سرپرست اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل سازمان نظام پزشکی ایران هشدار داده بود: «این حجم از افسردگی میان پزشکان جوان بی‌سابقه است!»
یک مطالعه در سال ۱۴۰۰ درباره وضعیت سلامتی رزیدنت‌های در حال تحصیل در دانشگاه‌های علوم‌پزشکی کشور نشان می‌دهد: «۲۳درصد از دستیاران پزشکی دارای افسردگی شدید تا بسیار شدید بوده‌اند. حدود ۲۵درصد از افراد اضطراب شدید تا بسیار شدید و نزدیک به ۳۴درصد از آنها استرس شدید تا بسیار شدید داشته‌اند.» میرخانی یکی دیگر از ریشه‌های اصلی این شرایط را دوران رزیدنتی می‌داند: «در سیستم سلامت و بهداشت ما تحقیر سیستماتیک وجود دارد. ساختار به‌گونه‌ای است که از رزیدنت بیگاری می‌کشند و او هم هیچ راه فراری ندارد. او نمی‌تواند کوچک‌ترین مخالفتی با بالادستی خود داشته باشد چراکه طبق قراردادی که دارد ممکن است که پای ضامن‌ها و وثیقه‌ای که گذاشته، پیش کشیده شود. بنابراین ترجیح می‌دهد سکوت کند. به هر حال بیشتر این افراد امکان ازدواج ندارند و در یک محیط ناامن زندگی می‌کنند.» سعید بابایی، روان‌شناس با توجه به خودکشی‌های اخیر پزشکان توصیه می‌کند: «هر چقدر ما شرایط خوبی داشته باشیم و از تمام اختلال‌ها به دور باشیم مثل افسردگی و اضطراب، ممکن است حس ناکافی بودن ما را به پوچی برساند و تمام تروماهای دوران کودکی تاثیر مستقیم رویمان بگذارد.» زندگی در اتاق‌های محقرمیرخانی در ادامه عوامل تاثیرگذار روی حال کنونی جامعه پزشکی می‌گوید: «بسیاری از دانشجویان پزشکی برخلاف تصور عمومی در دوران گذراندن طرحشان در شهرستان‌ها معمولا در اتاق‌های محقر زندگی می‌کنند. شما ببینید چند عامل آنها را تحت‌تاثیر قرار داده است. پس وقتی همه این عوامل دست به دست هم می‌دهند برخی به پایان زندگی می‌اندیشند.»
میرخانی با تاکید بر این مساله که «خودکشی در دین ما اخلاقی و پسندیده نیست» یادآوری می‌کند: «افرادی که خودکشی می‌کنند در شرایط خاص روحی قرار می‌گیرند و آگاهی خود را به زندگی از دست می‌دهند و عملشان ناخودآگاهانه است. بنابراین این امر یاغی‌گری در برابر خدا یا کفر نیست.»اگر چه ممکن است این مساله به میان آید که پیش از این هم خیلی از رزیدنت‌ها و پزشکان با این عوامل دست‌وپنجه نرم می‌کردند، با این حال میرخانی می‌گوید: «زمانی مردم برای پزشکان احترام زیادی قائل بودند، اما اکنون اقبال عمومی جامعه از دست رفته است. دیگر احترام پیشین خود را ندارند. ارتباط میان مردم و پزشکان نامناسب شده است و دلیل این امر به ساختار بهداشت کشور برمی‌گردد. هزینه‌های درمان بالا رفته است و بیمه‌ها معمولا این هزینه را نمی‌پردازند و بیمار و پزشک رودرروی هم قرار می‌گیرند.»
حال باید دید که مسوولان چه راه‌حلی برای برون‌رفت از شرایط کنونی دارند و چگونه می‌توانند محیط پزشکان را امن کنند تا این اندازه تنها نباشند تا به جایی برسند که حتی از فرزند خود بگذرند و خود را بکشند.
23302
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900407
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است